Początki naszego miasta sięgają XIV wieku. Lokacja Susza nastąpiła 20.XII.1315 r. z ramienia Kapituły Pomezańskiej, która również ulokowała kościół parafialny. Miasto zostało spalone 7 IX 1414 r. podczas wojny polsko – krzyżackiej i splądrowane w czasie wojny 13 – letniej. Kapituła Pomezańska miała tu swoją rezydencję, która została spalona w 1414 r. a odbudowana przeszła w czasie Reformacji na własność ostatniego biskupa sambijskiego Jerzego Polentza, który przyjął Luteranizm. Kościół parafialny – obecnie par. św. Antoniego – i proboszcz istnieli już w 1315 r. Pierwotny kościół musiał istnieć wcześniej. Obecny gotycki kościół św. Antoniego został zbudowany w latach 1330 –1350.i wielokrotnie przebudowywany. W czasie Reformacji przejęli go protestanci i takim pozostał do końca II wojny światowej.

Gdy w roku 1831 założono w Suszu garnizon wojskowy , od roku 1832 kapelani wojskowi zaczęli odprawiać Mszę ś. dla żołnierzy i mieszkańców wyznania rzymsko-katolickiego.Od 1858 r. kapłani z Dzierzgonia 4 razy w roku spełniali tu posługę kapłańską, a od 15 V 1861 r. kapłani z Iławy raz w miesiącu. Przy pomocy Stowarzyszenia św. Bonifacego i św. Wojciecha wybudowano tu kaplicę poświęconą 29 IX 1867 r., przy której 20 VI 1870 r. osiadł duszpastarz. Kaplicę tę powiększono w 1891 r. 21 Lutego 1902 r. została erygowana parafia p.w. św. Rozalii. Wkrótce przystąpiono do budowy nowego kościoła i 26 VII 1904 r. poświęcono kamień węgielny. Nowy kościół poświęcił 5 XII 1905 r. wikariusz generalny z Pelplina Klemens Lidke. Uroczysta konsekracja kościoła nastąpiła 4 VI 1923 r. Dokonał jej biskup warmiński Augustyn Bludau i poświęcił kościół ku czci św. Rozalii – Dziewicy i Pustelnicy. Po zakończeniu II wojny światowej, Susz pozostał w Diecezji Warmińskiej i przybyli kapłani zamieszkali przy parafii św. Rozalii, a kościół św. Antoniego był kościołem filialnym. Do Susza przybyli wierni z sąsiednich powiatów polskich i rozpoczęła się odbudowa miasta, które w czasie II wojny światowej zostało zniszczone w 60 %.

Proboszczami parafii św. Rozalii po wojnie byli następujący kapłani:

1. O. Bonawentura – franiszkanin z Niepokalanowa, kapelan wojskowy.

2. Ks. Stanisław Baranowski – 1945 – 1957.

3. Ks. Stanisław Jurczak – 1057 – 1960.

4. Ks. Teofil Chrobak – 1960 – 1967.

5. Ks. prał. Zbigniew Nowak – 1967 – 1993.

6. Ks. prał. Wacław Kubecki – 1993 – 1995.

7. O. Janusz Dzieniszewski – 1996 – 1997 – administrator parafii.

8. Ks. Jarosław Pierzgalski – 1997 – 1998

9. Ks. Kan.mgr Mieczysław Adamczyk – 1998 –

Po wojnie z par. św. Rozalii powstało 5 parafii:

1. par. MB Królowej Świata w Kamieńcu – 1957 r.

2. par.św. Rodziny w Bałoszycach – 25 I 1978 r.

3. par. MB Częstochowskiej w Redakach – 16 XI 1986 r.

4. par.św. Antoniego w Suszu – 1 VII 1993 r.

5. Pozostała parafia matka – św. Rozalii, istniejąca od 100 lat.